นางฟ้าและศีลจุ่ม : พิธีอวยพรในเทพนิยายยุโรป

หากมองข้ามเรื่องผลประโยชน์ นัยยะทางการเมือง และเทพนิยายแฟรี่เทลทั้งหมดแล้ว พิธีกรรมเหล่านี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่งมงายไปทั้งหมดซะทีเดียวนะคะ เพราะว่ามันมีเรื่องของกลไกทางจิตวิทยาที่ช่วยจัดการกับความกังวลและความไม่แน่นอนในยุคที่การแพทย์ยังไม่ก้าวหน้าได้ด้วย เพราะในอดีตนั้นอัตราการเกิดและการอยู่รอดของเด็กนั้นน้อยมาก ๆ โดยเฉพาะทารกในราชวงศ์เพราะพวกเขามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความมั่นคงของราชวงศ์และอาณาจักร การทำพิธีเชิญผู้มีความรู้ด้านเวทยืมนต์ ผู้ที่มีความสามารถเชื่อมโยงกับโลกเหนือธรรมชาติ หรือผู้ที่มีอิทธิพลต่าง ๆ มาในงานนี้เหมือนการอวยพรให้ทายาทเติบโตขึ้นอย่างที่แข็งแรงและปลอดภัย ช่วยให้เกิดความสบายใจขึ้นนั่นเอง

และสำหรับสามัญชนในยุคกลาง ชาวบ้านเองก็มีการจัดพิธีกรรมแบบนี้เหมือนกันนะคะ แต่ว่าไม่ได้หรูหราเต้มไปด้วยพิธีรีตองเหมือนกับเจ้าหญิงเจ้าชายหรอกค่ะ โดยพวกเขาจะการเชิญญาติผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือในเมือง หรือบุคคลสำคัญในชุมชนมาเป็นผู้อุปถัมภ์ของเด็ก และของขวัญอาจเป็นเพียงเครื่องรางนำโชค อาหาร เครื่องดื่ม หรือเครื่องมือทำมาหากินที่จะเป็นประโยชน์ต่อครอบครัวค่ะ

ซึ่งเทพนิยายนั้นได้นำเอาประเพณีที่มีอยู่จริงนี้มาขยายและเพิ่มความมหัศจรรย์ แทนที่จะเป็นกษัตริย์หรือราชินีจากต่างแดน ในนิทานกลายเป็นนางฟ้าผู้มีเวทมนตร์ แทนที่จะเป็นของขวัญที่มีค่า กลายเป็นพรวิเศษที่จะติดตัวเจ้าหญิงไปตลอดชีวิต ที่สะท้อนความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ แต่ผ่านเลนส์แห่งจินตนาการและความเชื่อพื้นบ้านได้เป็นอย่างดี และถึงแม้จะผ่านมาหลายร้อยปี แนวคิดนี้ยังคงมีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมสมัยใหม่ แม้ว่าในยุค 5G เด็ก Gen Alpha เกิดใหม่เต็มบ้านเต็มเมืองแบบนี้ ความเชื่อเรื่องนางฟ้ามาให้พรเด็กกลายเป็นเรื่องงมงายที่มีอยู่แค่ในนิทานไปแล้ว แต่ก็ยังคงมีธรรมเนียมพ่อทูนหัว-แม่ทูนหัวอยู่ในครอบครัว และยังมีการเฉลิมฉลองให้เด็กแรกเกิดด้วยของขวัญและคำอวยพรก็ยังคงสำคัญที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงค่า